Hastane İstanbul - İç Döküntüsü 😷

Az önce Youtube'ta önüme çıkan TRT Belgesel kanalında bir videoya denk geldim. Adı Hastane İstanbul. İçinde her türlü gerçeğe yer vermişler. Yaşam, ölüm, mücadele, gayret, emek, mutluluk, acı... Her türlü duygu vardı. Hani bir de insanın bazen bomboş bir huzuru olurya hiçbir şey düşünmene gerek kalmadan sadece huzurlu olmak.. İşte o duyguya yer yoktu videoda. Çünkü ne hastalarda ne hasta yakınlarında ne de sağlık çalışanlarında hastanede oldukları süre boyunca o bomboş huzur asla olmuyor. Her an bir şey olacak her an ellerinin arasından kayıp gidecek diye diken üstünde...
   Sağlık çalışanı olduğum için değil de kendimi hasta yakını veya hasta yerine koyduğum için de bunları anlatabiliyorum. Çünkü onlara onlar gibi davranmak için bile üstün empati kurmamız gerekiyor o yoğun iş temposunun arasında. Buna mecburuz çünkü ancak o zaman o dertlere çare olunabiliyor, ancak o zaman kalplerine su serpiliyor.
    Videoyu önüme günlerdir çıkmasına rağmen bu gece izlememin sebebi de bugün bir hastamın ex olduğunu öğrenmem. Sebebini ayrıntılı anlatamıyorum ama en sonki nöbetimde tüm gece yarım saatte bir onun başındaydık.  Sabah başımdaki hemşire ile birlikte odasına son gidişimizde gece ona çok iyi baktığımızı ima edip işaret parmağıyla yukarıyı gösterip sonra da parmaklarını birleştirip "çok güzel" işareti yaptı bize defalarca( konuşamıyordu çünkü). Bir sürü tahmin yürüttük ama sonunda anladım ne demek istediğini. Allah razı olsun mu demek istiyorsunuz dedim. Hah dedi surat ifadesiyle işte onu demek istiyorum.
    Bugün ex olduğunu öğrenince gözlerimin dolmasını engelleyemedim tabi. Benim profesyonelliğim buraya kadar dayandı.
     Yine iç karartıcı bir yazı oldu belki ama yaşadıklarım bunlardı bugün. Uyumadan önce içimi buraya dökmek yazamaya başladığımdan beri en güzel şey.
   Sağlıklı, mutlu, huzurlu geçsin her gününüz 💜
   🌍Videoyu izledikten sonra lütfen organ bağışını da kök hücre bağışını da bir kere daha düşünün. Bize hiçbir zararı olmayacak bir işlemin yokluğundan dolayı neden bir insan daha gözlerini yumsun?