Uyuyamıyorum

Uyuyamıyorum.

   Hayatım boyunca rahat bir insan olmak istedim. Neden bu kadar stres yaptığımı inan ben de bilmiyorum. Sadece bir sunumum var yarın, bu kadar. En çok ne diyebilir hoca en çok ne kadar azarlayabilir? Bunların umrumda olmamasını ve rahat bir uykuda olmak isterdim şuan. Dönüyorum dolaşıyorum aklımda hep sunum. Azarlanmaktan değil de kendime rezil olmaktan korkuyorum sanırım ben. Bölümümle ilgili her şeyi bilmem gerekiyor düşüncem beni yerden yere vuruyor böyle her seferinde. Motivasyon konuşmamı da aldım gereken yerden. İyiydim ama şimdi yine değilim. Işık hızıyla yarın olsa ve halletmiş olsam her şeyi. Uyku hala gözlerime değmediği için yarın sabahki erkenden olan başka bir dersimi de ekmeye karar verdim şimdi şuanda. Belki bu yazımı da silerim yarın, saçmalamış olabilirim.

   Yazınca rahatlarım sandım ama yok. Normal şartlarda, keşke bir şey olsa da sunum ertelense derdim fakat diyemiyorum. En son bunu dediğimde başıma gerçekten kötü bir şey gelmişti hatta bunu daha kimseye söyleyemedim ve bir daha böyle demeye hiç niyetim yok. 

Bitse de gitse.

##

Yarın biterse güncellerim burayı
##
  Stresten midemin bulandığı, başımın çatladığı bugünden sesleniyorum. Vaka sunumumu atlattım ama nasıl atlattım 😔
Hocanın sorularıyla bizi bunaltacağımı bölümü malesef ben sunuyordum dolayısıyla en çok terleyen ben oldum sanırım. Neyse ki karşımızda çok akıllı ve mantıklı bir kadın olduğundan sadece eksiklerimizi bulup bizi eğitmekle uğraştı. Yani demek istediğim bizi aşağılamadan, en saçma yerlerden vurmadan, yaka silktirmeden çok güzel öğretti her şeyi. Evet fazla eksiklerimiz vardı ama öyle güzel tolere etti ki durumumuzu bir kere daha hayran kaldım. Burdan ismini vermek isterdim ama veremiyorum, olsun o benim kalbimde 😍
  Bir dahaki vaka sunumumuza kısmet demek istemiyorum çünkü bir daha vaka sunumu sunacak olursam sunıfta kalmışım demektir. Artık bu okulu bitirip gitmek istiyorum. Nereye bilmiyorum. Ne yapacağımı da tam olarak bilmiyorum.             Ama mutlaka bitirmek istiyorum💜